σπιθαμήσιος

-α, -ο / σπιθαμήσιος, -ον, ΝΜ

αυτός που έχει μήκος ή ύψος όσο μια σπιθαμή, σπιθαμιαίος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπιθαμή + κατάλ. -ήσιος (πρβλ. βουν-ήσιος)].